De tweede kamer

Inhoud Inleiding
De geschiedenis van de Tweede Kamer
1. Wat is de Tweede Kamer eigenlijk. ? 2. Het enquêterecht. 3. Het werken in commissies. 4. Een paar van die commissies. 4.1 Vaste commissies. 4.2 Algemene commissies. 4.3 Tijdelijke commissies. 4.4 Overige commissies. 5. Verkiezingen. 6. Wetsvoorstellen. 7. Eerste Kamer. Slotwoord
Bibliografie. Inleiding De Tweede Kamer, een interessant onderwerp, maar waarom heb ik dit nou eigenlijk gekozen. Ik was al een hele tijd op zoek naar een goed, leuk en interessant onderwerp. Na dat het onderwerp C1000 was afgekeurd, ben ik als de donders op zoek gegaan naar een nieuw, wat meer algemeen onderwerp. Dat werd dus De Tweede Kamer. Toen ben ik maar eens op internet gaan kijken of daar wat over te vinden was. En of ik wat vond. Bij de eerste site was het al raak. De home page van de tweede kamer, bood mij de informatie die ik nodig had om een kloppend en goed werkstuk te maken. Vanzelf sprekend was het dat deze site niet de enige was die ik bezocht. Uiteraard vond ik op de andere sites ook nog de nodige informatie maar dit was niet de informatie die ik kon gebruiken.Toen ik op de cd-rom Encarta 98 ook nog de nodige informatie vond, was ik klaar voor het maken van mijn werkstuk. Interesse, kijk dan snel verder. Geschiedenis van de Tweede Kamer In de vorige eeuwen werd er ook een soort Tweede Kamer vergaderingen gehouden. Deze werden meer vertegenwoordigd door gedeputeerden van de onderscheiden Staten. De eerste van deze vergaderingen vond plaats op 9 januari 1464 te Brugge. Deze werd bijeengeroepen door hertog Filip de Goede op verzoek van een aantal Hollandse, Vlaamse en Brabantse steden die de landsheer wilden beletten het tijdelijk regentschap over zijn landen gedurende een vooraf gemaakte kruistocht. De hertog gaf toe aan de aandrang van de westerse Staten. De tweede vergadering werd gehouden in april 1465 te Brussel ter gelegenheid van het opvolgen van de troon door Karel de Stoute. Deze riep nog een tweetal van deze vergaderingen bijeen. Een in januari 1473 en een in april 1476. Sinds de Geuzen invasie van 1572 ertoe had geleid dat een deel van de Nederlanden, namelijk Holland, Zeeland en de Gelderse steden Buren en Zaltbommel, zich afzonderde in een " unie " die dachten dat het bijeenroepen van de Staten-generaal een effect zou hebben zodat deze zouden gaan protesteren op het afzetten van Willem van Oranje als Stadhouder. De staten-generaal pleegde in de periode 1576-1581 telkens onderhandelingen met Don Juan, aartshertog Matthias en Frans van Anjou. Tijdens het zogenaamde Leicester tijdvlak, 1586-1588 ontbrande de strijd tegen de Raad van State, door Graaf van Leicester bedoeld als het willig instrument van zijn gepretendeerde soevereiniteit. In deze strijdt waren de Staten-generaal weer de winnaars. Toen de Staten-Generaal in 1790 voor het laatst bij elkaar. Zij richtten toen de Verenigde Belgische Staten op. Deze zou echter slechts enkele maanden bestaan.
1. Wat is de Tweede Kamer eigenlijk ? U hoort, ziet en luistert dagelijks op radio, tv en krant dagelijks wat er gebeurt in de Tweede Kamer. Niet alle mensen beoordelen het nieuws op de juiste wijzen. Soms vinden mensen het allemaal maar wat ingewikkeld. Zij vinden het allemaal zo onduidelijk hoe de Tweede Kamer nou eigenlijk werkt. Zij vragen zich af wat al die mensen nou eigenlijk doen in de vergaderzaal. En waarom die zaal nou soms zo leeg is. Als u een kijkje neemt in de Tweede Kamer, dan ziet u een tribune die plaats biedt aan 230 personen. Hier vanaf leert u al een heleboel van de omgang in de Tweede Kamer. U kunt de Voorzitter en de griffiers goed zien zitten. Verder ziet u de stoelen waar de leden van de Tweede Kamer zitten. Er kunnen 150 leden in de zaal. Deze zijn verdeeld over zes vlakken van 25 personen. Alle leden van een fractie zitten op een vaste volgorde in zo'n vlak. Elke fractie heeft een of meer vertegenwoordigers van een bepaalde politieke partij. Er zijn vaak vergaderingen op dinsdag, woensdag en donderdag. Dat is logisch want rond kerstmis, Pasen en in de zomermaanden zijn er geen vergaderingen. Dit is de periode van reces. Veel mensen denken dat reces hetzelfde is als vakantie. Dat is niet zo. De Kamerleden zijn tijdens de reces wel degelijk hard aan het werk. Ze bereiden vergaderingen voor, bestuderen allerlei stukken en gaan vaak het land in om contact te houden met hun achterban. De jaarlijkse periode waarin de Tweede kamer vergadert begint op de derde dinsdag van september, Prinsjesdag, de dag waarop de Koningin de troonrede voorleest waar de plannen in staan voor het komende kalenderjaar. Op dinsdag, woensdag en donderdag zijn er maar weinig Kamerleden in de vergaderzaal. Dit komt doordat de Kamerleden dan meestal gesplitst vergaderen. Vaak in de andere kleinere vergaderzalen in het gebouw. Ook een reden waarom de vergaderzaal vaak zo leeg is dat de Kamerleden zich ook hebben gespecialiseerd. Dat wil zeggen dat de meeste Kamerleden zich maar op 1 onderwerp houden. Bijvoorbeeld: Defensie, verkeer en waterstaat of justitie. Meestal nemen allen de Kamerleden die veel verstand van zo'n onderwerp hebben deel aan zo'n plenaire vergadering. Meestal zijn dat ook de leden die hebben vergadert in een van de Kamercommissies. Bijvoorbeeld de Vaste commissie van justitie. Deze vergaderingen vinden trouwens ook plaats op de maandag. Zij zijn, net als de plenaire vergaderingen, in principe openbaar. De voorzitter van de Tweede Kamer opent de vergadering als hij er zeker van is dat meer dan de helft van de leden in het gebouw aanwezig is. Dat moeten er dus meer dan 76 zijn. Dit noemt men ook wel het quorum. Elk Kamerlid tekent een presentatie lijst als hij binnen komt. Zo weet de voorzitter precies waarneer hij moet beginnen. Nu kan het wel eens voorkomen dat het aantal leden tijdens een vergadering terug loopt naar minder dan 76 personen. Op zich is dat niet zo erg maar er kunnen dan geen geldige stemmingen worden gedaan. Daarom zal de voorzitter in zo'n geval een bel laten gaan zodat de leden weer terug komen naar de vergaderzaal om de stemming te doen. In de Tweede Kamer wordt op verschillende manieren gestemd: Fractie, Hoofdelijk of Schriftelijk. In het eerst geval stemmen de leden van een fractie door een hand op te steken. Als de leden van een fractie die aanwezig zijn in de vergaderzaal voor of tegen een bepaald onderwerp zijn dan gaat de voorzitter er vanuit dat de gehele Fractie voor of tegen dat onderwerp is. In het tweede geval gaat het om een bepaald systeem waarbij elk Kamerlid bij zijn naam wordt geroepen en deze moet dan zijn of haar stem apart uitbrengen. Het spreekt vanzelf dat alle leden bij zo'n hoofdstemming aanwezig willen zijn in de zaal. Elke stem telt immers! Het laatste geval gebeurt eigenlijk alleen als de Kamer iemand moet voordragen om tot eigen Voorzitter te kiezen. 2. Het enquêterecht Als de Tweede Kamer vindt dat er een bepaald gebeurtenis aan de gang is en deze tot op de bodem uitgezocht moet worden mag zij een enquête -onderzoek instellen. Zo'n onderzoek staat ook wel bekend als een parlementaire enquête. Vaak wordt er gezegd dat dit een zware methode is. Dit komt doordat de commissie van Kamerleden, waardoor de enquête wordt uitgevoerd, de getuigen kan verplichten om te komen en ze dan te onder ede te horen. Dat wil zeggen dat de commissie de getuigen kan verplichten inlichtingen te verschaffen. De laatste keer dat zo'n onderzoek plaats vond, was in 1995/1996. Dit was een onderzoek naar de opsporingsmethoden van politie en justitie. Deze methode is trouwens lang niet noodzakelijk om gegevens boven tafel te krijgen. 3. Het werken in commissies Veel van het werk dat de Kamerleden verrichten, word gedaan in commissies. Deze commissies vormen samen een getrouwe afspiegeling van de machtsverhouding in de Tweede Kamer. De meeste commissies bestaan uit 25 leden en eventuele plaatsvervangende leden. 4. Een aantal van deze commissies In de Tweede Kamer werkt men in commissies. Een paar van deze commissies volgen in de vorige paragrafen. 4.1 Vaste commissies Er is voor elk ministerie een vaste commissie die onderwerpen op het gebied van dat ministerie behandeld. Behalve dat voor de minister-president, het ministerie van algemene zaken. Daarnaast zijn er vaste commissies belegt met Nederlands-Antilliaanse zaken, Defensie, binnenlandse en buitenlandse en zo nog een paar. Er zijn in totaal 13 vaste commissies. 4.2 Algemene commissies Een algemene commissies behandelt zaken die de Tweede Kamer van groot belang vindt. Deze worden dan ook vaker door meerdere ministeries behandelt. Er zijn er op het moment 2. Ene die bezig houdt met de Rijksuitgaven en een die zich bezig houdt met de zaken van de Europese Unie ( de EU ). Algemene commissies worden ingesteld voor de duur van de Tweede Kamer. Die zitting duurt doorgaans 4 jaren en tevens twee kamerverkiezingen. Na de verstreken periode wordt gekeken of het nuttig is om deze commissies nog langer te laten doorgaan.
4.3 Tijdelijke commissies Ook de tijdelijke commissies behandelen zaken die voor de Tweede Kamer van groot belang zijn. Maar het verschil tussen algemene commissies en tijdelijke commissies is dat de tijdelijke commissies hun opdrachten nauwkeurig omschreven krijgen. De commissie wordt hier speciaal voor samengesteld door de Tweede Kamer. Zodra die opdracht voltooid is, dat wil zeggen dat de commissie verslag van de opdracht heeft uitgebracht bij de Tweede Kamer wordt deze commissie direct weer opgeheven. Vandaar dus de naam Tijdelijke Commissie. 4.4 Overige commissies Ten slotte zijn er nog de overige commissies. Deze zijn wat moeilijker tot een bepaalde groep te benoemen. Deze worden daarom ook de overige commissies genoemd. Voorbeelden van overige commissies zijn: de Commissie voor de Verzoekschriften, de commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten en de Commissie voor het onderzoek van de Geloofsbrieven. De laatste commissie gaat na of aanstaande Kamerleden aan de voorwaarden voldoen om als Kamerlid te mogen aantreden. Zij heeft natuurlijk ook veel werk vlak na de verkiezingen. Deze commissie onderzoekt ook door middel van de verslagen van alle stembureau's, of de verkiezingen zelf volgens de regels zijn verlopen. 5. Verkiezingen Verkiezingen worden om de vier jaar gehouden. Bij verkiezingen gaat het er om dat de Politieke Partijen zoveel mogelijk stemmen krijgen om daardoor zoveel mogelijk zetels (stoelen) in de Tweede Kamer te krijgen. Als er verkiezingen worden gehouden, krijgt iedereen die 18 jaar en ouder is een kaart thuisgestuurd waar zijn of haar gegevens op staan met ook een persoonlijk nummer. Waarneer men met deze kaart naar de stemlokalen gaat, deze stemlokalen zijn kamers, die meestal in scholen of dergelijke gebouwen liggen, gaat men naar een tafel waar een paar mensen achter zitten. Deze mensen controleren je gegevens en persoonlijke nummer en geven je dan een stemformulier waarop alle Politieke Partijen staan. Als men dit stem formulier heeft ontvangen, gaat men naar een hokje, dat meestal wordt afgesloten met een gordijn, waar men vervolgens met een rood potlood een vakje rood kleurt dat achter de Partij waar de desbetreffende op stemt staat. Daarna neemt men het ingevulde formulier mee naar een grote groene bus en deponeert het daar. Nu heeft men gestemd. Naar de verkiezingsdag gaan alle ingevulde formulieren naar een centraal tel bureau. En daar worden ze geteld. De opkomst is nooit 100 % en komt de laatste jaren dicht bij de 50 %. Na dat de formulieren zijn geteld, worden de uitslagen bepaalt. Daar kun je een soort diagram van maken zoals hier onder staat. Nu, we weten hoe de verkiezingen in elkaar zitten is het misschien ook eens interessant om eens naar de geschiedenis van de verkiezingen te gaan kijken. Kiesrecht is het recht om aan verkiezingen mee te doen. Kiesrecht bestaat uit twee onderdelen. Namelijk actief kiesrecht, dat wil zeggen, het recht om te kiezen en passief kiesrecht, het recht om gekozen te worden. In Nederland voerde de Grondwetswijziging van 1917 het algemeen kiesrecht voor mannen in. In 1922 werd het vrouwenkiesrecht in de Grondwet vastgelegd. 6. Wetsvoorstellen Door wetten te maken, kunnen regering en parlement hun plannen uitvoeren. Over de uitvoering van deze wetten word me de desbetreffende minister of staatssecretaris gesproken in een wetgevingsoverleg. Deze vorm van overleg wordt trouwens niet bij de behandeling van alle wetsvoorstellen toegepast. Er is bovendien toestemming nodig van de Kamer voor het houden van een wetgevingsoverleg. Maar wetten zijn er niet zomaar. De weg van wetsvoorstel naar wet heeft verschillende fases. Hoe meer oponthoud deze fases verzorgen, hoe langer deze weg duurt. Daarbij moeten we een ding niet vergeten: een wetsvoorstel is inderdaad een voorstel, geen wet. Laten we om dit beter uit te leggen maar een voorbeeld nemen. Als de regering een nota zou aankondigen dat ze de maximumsnelheid wil verlagen, dan is dat niet meer dan een voornemen. Pas als de Tweede en de Eerste Kamer de wet hebben aangenomen, is hij klaar om uitgevoerd te worden. Dat gaat zo in zijn werk: De regering wil een wet invoeren - Minister laat wetsvoorstel maken door ambtenaren-wetsvoorstel en Memorie van toelichting - Bespreking van ministerraad - Wetsvoorstel naar Raad van State-advies aan regering - Advies naar minister-nader rapport; eventueel wijziging van wetsvoorstel n.a.v advies - Alle stukken naar de Koningin-Koninklijke boodschap - Inlichting bij Tweede Kamer - Eventueel hoofdlijnendebat-Handelingen - Voorbereidend onderzoek in commissie-Verslag - Verslag naar minister-Nota n.a.v het Verslag - Eventueel vervolg van voorbereidend onderzoek in commissie Nader Verslag - Naar minister-Nota n.a.v Nader Verslag - Eventueel wetgevingsoverleg - Alle stukken naar plenaire behandeling-Handelingen - Eventueel wetgevingsoverleg-stenografisch verslag - Stemming in plenaire vergadering over: moties, amendementen, artikelen van wetsvoorstel, gehele wetsvoorstel-Handelingen - Doorzenden van het aangenomen wetsvoorstel naar de Eerste Kamer - Voorbereidend onderzoek-Voorlopig Verslag - Naar minister-Memorie van Antwoord - Eventueel vervolg voorbereidend onderzoek in commissie- Nader Voorlopig Verslag - Naar minister-Nader Memorie van Antwoord - Eindverslag; eventueel: Verslag naar minister-Nota n.a.v Verslag - Plenaire behandeling en stemming over gehele wetsvoorstel - Aangenomen wetsvoorstel naar Koningin voor ondertekening - Naar betrokken minister voor contraseign - Naar Minister van Justitie voor ondertekening-Bekendmaking van Wet in Staatsblad 7. De Eerste Kamer De Eerste Kamer is in 1815 ontstaan. In die tijd werden de leden benoemd door de Koning. Sinds 1848 kiezen de leden van de Provinciale Staten de Eerste Kamerleden. In 1917 werden de eisen voor het lidmaatschap van de Tweede en de Eerste Kamer gelijk. En in 1922 werd ook bij de Eerste Kamerverkiezingen het stelsel van de evenredige vertegenwoordiging ingevoerd. De discussies over staatsrechtelijk vernieuwing in de jaren zestig en zeventig leiden tot een wezenlijke verandering van de Eerste Kamer. Alleen wordt vanaf 1983 de Eerste Kamer niet langer voor zes jaar, maar voor vier jaar gekozen, waardoor zij soms een actueler beeld geeft aan de Tweede Kamer. Nu zult u wel willen weten wat de Eerste Kamer allemaal doet. Nou, de Eerste Kamer behandeld de wetsvoorstellen die de Tweede Kamer haar voorlegt. Alleen het verschil hierbij is dat de Eerste Kamer deze wetsvoorstellen alleen kan verwerpen of aannemen. Zij kan deze dus niet veranderen. Men vraagt zich ook wel eens af waarom er nou 2 Kamers zijn. Nou, dat ga ik u ook even uitleggen. In 1815 werd met de komst van de Eerste Kamer het tweekamerstelsel ingevoerd. De Eerste Kamer bleef, ondanks de kritiek die soms op haar bestaan en functioneren werd uitgeoefend, daarna gehandhaafd. In de loop der tijden raakte steeds meer partijen overtuigd van het nut van een tweede instantie, die na de Tweede Kamer, wetsvoorstellen, uitgaande van eigen criteria, beoordeelt. Het wetgevende proces kan soms vrij langdurig zijn. Soms kost het wel vijf of zes jaar voor een wetsvoorstel wet is geworden. Regering en Tweede Kamer wijzigen in de loop van dat proces vaak de tekst van een wetsvoorstel. Daarbij moet je er aan denken dat de Raad van State alleen advies uitbrengt over de tekst van het oorspronkelijke voorstel. Verder kunnen tijdens de behandeling nieuwe inzichten naar voren komen. Dat alles maakt heroverweging nodig. Die heroverweging is vooral gericht op de vraag of het uiteindelijke voorstel kwalitatief wel goed is, of er geen strijdigheid is met Grondwet of internationale verdragen en of de rechten van de burgers nier evenredig worden geschaad en of het geheel betaalbaar blijft. Verder rest de vraag waarin de Tweede en de Eerste Kamer verschillen. Nou, ten eerste: de Tweede Kamer bestaat geheel uit fulltime beroepspolitici, terwijl de Eerste Kamer deeltijdpolitici zijn, die vaak ook nog andere functies hebben. Ten tweede: de Tweede Kamer houdt zich vooral bezig met de politiek die dagelijks aan de orde komt, roept ministers ter verantwoording, doet uitspraken over een nieuw beleid en behandelt wetsvoorstellen, terwijl de Eerste Kamer juist niet met de dagelijkse politiek bezig is en zich dus volledig met de hoofdlijnen bezig houdt. Ten vierde: de Eerste Kamer heeft niet de bevoegdheid de wetsvoorstellen te veranderen. De Eerste Kamer stemt alleen over het wetsvoorstel. En als laatste: beantwoord de Eerste Kamer ook mondeling geen vragen en van het recht om vragen te stellen, maken de leden in de Eerste Kamer veel minder gebruik dan de leden van de Tweede Kamer. Ik hoop dat u nu een beetje weet hoe de Eerste Kamer is ontstaan, hoe hij werkt en wat het verschil met de Tweede Kamer is.
Slotwoord Nu zijn we aan het eind van mijn werkstuk gekomen. Ik hoop dat u het interessant heeft gevonden. Al met al weet u nu een stuk meer over de Tweede Kamer en hoe deze in zijn werk gaat. Ik vind dat het werkstuk mij zelf, politiek gezien, een stuk wijzer heeft gemaakt. Ik hoop dat dat bij u ook het geval is. Bronnen - http://www.eerstekamer.nl - http://www.tweedekamer.nl - het journaal van de afgelopen maanden
en nog een paar andere sites.