Le fabuleux destin d'Amélie Poulain (2001)

algemene informatie: titel: Le fabuleux destin d'Amélie Poulain
regisseur: Jean-Pierre Jeunet
scenarist: Jean-Pierre Jeunet
scenarist: Guillaume Laurant
componist: Yann Tiersen acteurs: Audrey Tautou - Amélie Poulain
Mathieu Kassovitz - Nino Quincampoix
Rufus - Raphael Poulain (de vader) Jamel Debbouze - Lucien (het kruideniershulpje) Yolande Moreau - Madeleine Wallace (de conciërge) Dominique Pinon - Joseph
Isabelle Nanty - Georgette

Serge Merlin - Raymond Dufayel (een buur) Urbain Cancellier - Collignon (de kruidenier) Lorella Cravotta - Amandine Poulain (de moeder) korte biografie van Tautou en Kassovitz: Mathieu Kassovitz : geboortedatum: 3 augustus 1976
Niet geheel verwonderlijk belandde Mathieu al op jonge leeftijd in de filmwereld. Zijn vader, Peter Kassovitz is een documentaire maker en zijn moeder monteert diens films. Zijn eerste stappen in de filmwereld waren als acteur. Op 12-jarige leefdtijd speelde hij in zijn eerste film, de door zijn vader geregisseerde 'Au bout du banc'. Pas tien jaar later speelde Kassovitz weer een klein rolletje, in de productie 'Touch and die'. Inmiddels had Kassovitz de filmschool afgerond en enkele korte films geregisseerd zodat hij in 1993 zijn eerste speelfilm kon regisseren 'Métisse'. Twee jaar later brak Mathieu definitief door met zijn tot nu toe bekendste film 'La Haine'. De film ontving op het festival van Cannes de prijs voor beste regie. In 1997 verscheen 'Assasin(s)' maar deze film werd met veel kritiek onthaald omdat er teveel geweld in voorkwam. Na de domper van 'Assasin(s)' besloot Mathieu het regisseren weer even te laten voor wat het was om zich meer op het acteren te richten. Audrey Tautou: geboortedatum: 9 augustus 1978
Audrey werd geboren in Beaumont en groeide op in Montluçon in de Auvergne-streek. Na haar middelbare studies is ze naar Parijs verhuist om er o.a. Moderne Letteren te studeren aan de Parijse universiteit. een paar rollen en werken: Jean-Pierre Jeunet: regisseur: 1997: Alien Ressurection
1995: La cité des enfants perdus (ook de scenarist) 1991: Delicatessen
Audrey Tautou: 2000: Le battement d'ailes du papillon van L. Firode Voyous Voyelles van S. Meynard
1999: Vénus beauté van T. Marshall
Mathieu Kassovitz: regisseur: langspeelfims: 2000: Les rivières pourpres
1997: Assassin(s) (ook acteur) 1995: La Haine (ook acteur) 1993: Métisse (ook acteur) acteur: 1997: Le cinquième élément van L. Besson
Rufus: 1995: La cité des enfants perdus van J-P Jeunet en M. Caro (ook met o.a. D. Pinon en S. Merlin) 1990: Delicatessen van J-P Jeunet en M. Caro (ook met o.a. D. Pinon) Isabelle Nanty: 1993: Les visiteurs van J-M Poiré 2002: Asterix et Obelix au service de Cleopatre van A. Chabat (ook met o.a. Jamel Debbouze samenvatting: De kleine Amélie Poulain groeit op met een gebrek aan liefde en aandacht. Haar moeder verloor het leven door een vrouw die haar verpletterde toen ze het leven vaarwel wuifde met een sprong van de Notre Dame. Haar vader, een arts, raakte haar alleen aan bij medische controles. Daarom sluit Amélie zich op in haar eigen droomwereld. Eenmaal ouder en op zichzelf wonend verdient Amélie de kost als dienster in een café in de Montmartre-wijk. De dood van Prinses Diana verandert alles voor Amélie. Geschokt door het nieuws over het fatale auto-ongeluk, laat de jonge serveerster de deksel van een potje op de grond vallen, dat al rollend een tegeltje in haar appartement los maakt. Achter de tegel vindt Amélie een roestig doosje waarin een jongetje lang geleden zijn 'schatten' bewaarde. Nieuwsgierig als ze is, besluit Amélie het doosje terug te brengen naar de rechtmatige eigenaar. Dit is het begin van haar nieuwe leven: ze realiseert zich dat ze het leven van anderen aangenamer kan maken door ongemerkt hun wensen in vervulling te brengen. Zo zorgt zij ervoor dat haar eenzame, verwarde conciërge brieven ontvangt van haar overleden echtgenoot en dat de jaloerse ex-vrien van haar collega, Joseph, op een subtiele wijze gekoppeld wordt aan Georgette. Op een heel aparte manier zorgt ze dat de norse kruideniersbaas, Collignon, ophoudt met zijn hulpje, Lucien, te pesten en dat haar vader uiteindelijk een stapje in de wereld durft te zetten. Zelf wordt Amélie verliefd op de mysterieuze Nino. Op aanraden van haar buurman Raymond beslist ze het leven en de liefde te omhelzen.
persoonlijke mening: Ik vind de film heel mooi. De film zit visueel heel goed in elkaar (vergelijk o.a. de droomwereld van de 8-jarige Amélie, de foto's die praten,...). Het scenario zit goed in elkaar. De muziek van Tiersen vind ik best wel mooi en past goed bij de film. Sommige elementen van de film zijn humoristisch maar wel voorspelbaar. Wat ik ook goed vind aan de film is dat de personages speciaal zijn, dat je zulke mensen niet elke dag tegen het lijf loopt, het zijn geen stereotiepe personages. Zo heb je de buurman van Amélie die lijdt aan een zeldzame beenderziekte en slechts leeft door reproducties van Renoir te maken, een asmatische vrouw die voortdurend denkt dat ze ziek is, de vader van Amélie die zijn soelaas vindt bij tuinkabouters in de tuin, een hulpje van de kruidenier dat luistert naar het knisperen van witloof, een jaloerse man, ... . De film is origineel maar onrealistisch maar dat is misschien wat de film mooi maakt en je met een goed gevoel de zaal doet verlaten. De snel gemonteerde opsommingen bij de voorstelling van de personages over wat ze graag doen en niet graag doen vind ik origineel, toch zijn er teveel opsommingen wat na een tijd behoorlijk vermoeiend werkt, net zoals de opgewekte toon van het verhaal uiteindelijk een beetje begint tegen te steken. Desondanks is deze film volgens mij een echt kijk- en luisterervaring, maar je moet er wel voor open staan om in deze fantasierijke wereld binnen te stappen.