Ideeen van Lenin

Inleiding Bij het verrichten van dit onderzoek ben ik van de volgende hoofd- en deelvragen uitgegaan: Hoofdvraag: Wat waren de politieke ideeën van Lenin? Deelvragen: Wat was de invloed van Lenin op de Russische revolutie? (februari tot oktober 1917) Wat deden de opvlogers met de ideeën van Lenin? Ik heb als onderwerp Lenin gekozen omdat ik het vooral een interessant figuur vind. Hij lijkt mij een belangrijk persoon in de geschiedenis van Rusland. Het beeld dat ik momenteel van Lenin heb is dat het een man was die zijn mening erg duidelijk maakte en iemand die vrijwel geen tegenspraak duldde. Ik verwacht veel informatie te vinden over zijn invloeden op de geschiedenis van Rusland. Lenin's begin Vladimir Iljitsj Lenin (officieel Oeljanov) werd op 22 april 1870 geboren in Gorki, vlakbij Moskou. Zijn vader was gouvernementsinspecteur van onderwijs. Kort na het overlijden van zijn vader in 1887 werd zijn oudere broer Alexander terechtgesteld in verband met de voorbereiding van een aanslag op tsaar Alexander III. Na afloop van zijn gymnasiale opleiding ging hij rechten studeren te Kazan, maar werd al gauw van deze school verwijderd, omdat hij deelnam aan studentendemonstraties. Grote invloed op hem hadden de geschriften vanTsjernysjevski en de werken vam Marx en Plechanov. Vanaf 1891 hield hij zich met meerdere politieke activiteiten bezig: hij werd lid van een sociaal-democratische groepering genaamd De Ouden (stariki), hij werkte samen met Martov samen in de door hun opgerichtte Bond voor de Bevreiding van de Arbeid. Zijn activiteiten bleven niet onopgemerkt en hij werd in 1895 gearresteerd en van 1897 tot 1900 naar Siberie verbannen, waar hij zijn toekomstige vrouw Nadezja Konstantinovna Kroepskaja ontmoette. Na afloop van zijn straf vertrok hij uit Rusland en werkte in Duitsland, Engeland en Zwitserland, en stichttte hij samen met Martov en Potresov de Iskra (Vonk), een illegale revolutionaire krant voor Rusland. In 1903 zou hij echter uit dit blad stappen om zijn eigen blad, de Vperjod (voorwaarts) op te richten. In 1903 werd er besloten dat de Sociaal Democratische Arbeiderspartij in twee richtingen zou worden gesplitst. De groep die in de minderheid was noemde men de mensjewieken en de groep die toen in de meerderheid was kreeg de naam bolsjewieken. Kenmerkend voor de variant van het Marxisme van de bolsjewieken was de leidende rol die aan de partij werd gegeven. Na de revolutie van 1905 keerde Lenin terug naar Rusland, onder zijn leiding propageerden de bolsjewieken het boycotten van de doema (Russische volksvertegenwoordiging van 1906 tot 1917, ontleende haar naam aan de raad van bojaren, die oudtijds de grootvorsten van Moskou van advies diende). Vanuit Krakow leidde Lenin de partij, tot hij door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog genoodzaakt was om weer terug te gaan naar Zwitserland.
Russische Revolutie Het Russische tsarisme was begin 1917 ernstig verzwakt door de Eerste Wereldoorlog. Er waren veel verliezen geleden en de campagne die de Liberalen in de rijksdoema voerden tegen de regering zorgden voor een grimmige sfeer onder de bevolking. Op 17 maart brak in Petrograd een broodoproer uit. Het lukte de regering niet om het oproer te onderdrukken door een muiterij van de soldaten, die weigerden op het volk te schieten. De doema stelde een voorlopig uitvoerend comité in, terwijl de arbeiders en de soldaten ook al hun eigen raden hadden opgericht, de sovjets. De legerleiding die het vertouwen in de tsaar verloren had steunde de doema, hierdoor was de tsaar genoodzaakt om af te treden (2 maart) ten gunste van zijn broer Michaël, die echter van opvolging afzag. Leden van de doema vormden een voorlopige regering onder voorzitterschap van vorst Lvov, en met Miljoekov als minister van Buitenlandse Zaken. Mijoekov was leider van één van de invloedrijkste liberale partijen, die van de Kadetten. Er was in deze regering maar één socialist aanwezig: Kerenski. De positie van de voorlopige regering was zwak. Het werd door meerdere demonstraties van de socialisten duidelijk dat de regering niet zou kunnen overleven zonder deelname van meerdere socialisten. Op 5 mei werd een coalitieregering gevormd waarin de socialisten Kerenski en Tsereteli de invloedrijkste ministers waren. Zij wilden de strijdvaardigheid van het leger opvoeren en de bondgenoten bewegen tot een compromisvrede. Hun leider was Lenin, hij wees elk contact met andere socialisten af en pleitte voor: alle macht aan de sovjets;voor de vrede;voor de dictatuur van arbeiders en boeren; brood en land. Het programma van de bolsjewieken was zo radicaal dat er aanvankelijk veel tegenstand was. De Juli-opstand, die niet goed voorbereid was mislukte, dit betekende een enorme tegenslag voor de bolsjewieken. Ze werden vervolgd en Lenin vluchtte naar Finland. Na de mislukte staatsgreep van Kornilov, trok Lenin illegaal terug naar Rusland. Hij vond het zijn taak om een gewapende opstand tot stand te brengen. Op 7 november vond de revolutie plaats, waarbij de sovjetstaat werd afgekondigd, Lenin nam de leiding van de regering op zich. Lenins ideeën. Lenin was een aanhanger van het Marxisme. Dit was de leer van Karl Marx die er van uit ging dat de kapitalistische maatschappij zich vanzelf zal wijzigen in een sociale maatschappij. Lenin zou dit verder uitwerken naar het Marxisme-Leninisme, waarop de communistische partijen zich zouden baseren. Toen de bolsjewieken in 1917 de macht grepen was ongeveer de helft van de bevolking analfabeet. De bolsjewieken vonden het onderwijs erg belangrijk, de jeugd kon er door geschoold worden en de jeugd bepaalt de toekomst van het land. Daarom begonnen zij een grondige reorganisatie van het onderwijs: -Het klassikale systeem en de strenge discipline werden afgeschaft -Het projectonderwijs en het takensysteem werden ingevoerd -Er werd geprobeerd om leerlingen ervaring te laten opdoen door ze tijdelijk bij fabrieken te laten werken en de arbeiders les te geven. -De geschiedenisleraren kregen als taak het verleden van Rusland als zeer slecht te bestempelen. In de tsarentijd was de man het hoofd van het gezin en het gezin was erg belangrijk. De bolsjewieken gaven de vrouw dezelfde rechten als mannen. Echtscheiding werd erg gemakkelijk gemaakt en de staat stichtte kindertehuizen waar ouders hun kinderen kwijt konden. Lenin wilde niet dat deze partij van boven af het volk zou besturen, en hun wil zouden opleggen aan het volk. Hij wilde echter wel dat de partij actief zou optreden om de mensen bewust te maken van de mogelijkheden en de ideeën van de partij. Voor Lenin was de organisatie van de partij erg belangrijk, hij vond dat als het volk vertrouwen in de partij moest hebben ze dan goed georaniseerd moesten zijn.Lenin: 'Geen revolutionaire beweging is duurzaam zonder organisatie: Hoe breder de massa die in de strijd wordt betrokken des te noodzakelijker de samenhang en de organisatie in deze strijd'. 'Arbeiders komen wel uit eigen beweging tot het oprichten van vakorganisaties en tot het uitoefenen van druk om de regering te dwingen tot een sociale wetgeving, maar kunnen niet komen tot een socialistische beweging. Een partij die die de direkte belangen en ervaringen van het proletariaat (klasse van de bezitlozen) verbindt met de marxistische theorie, en zo als voorhoede optreedt, is dan ook onontbeerlijk. Dat jaar verscheen Het imperalisme als hoogste stadium van het kapitalisme, waarin Lenin beweert dat de op dat moment woedende Eerste Werldoorlog een imperialistische oorlog (veroveringsoorlog) is. Hij zegt dat het kapitalisme vanaf het begin van de eeuw een ontwikkelingsstadium heeft bereikt dat zich kenmerkt door: een concentratie van produktie en kapitaal, die leidt tot monopolies; een versmelting van bank en industrieel kapitaal; de export van kapitaal naar het buitenland, naar achtergebleven landen waar grote winsten mogelijk zijn; blijvende staatsinterventie op economisch en sociaal gebied. Hetzelfde jaar verscheen ook nog Staat en Revolutie, waarin Lenin beweert dat de burgerlijke staat alleen door een gewelddadige revolutie opgeruimd kan worden. Waarna het volk algehele controle zal krijgen en de bureaucratie en het leger afgeschaft moeten worden. Vanaf 1917 wordt het bolsjevisme communisme genoemd. De Nieuwe Economische Politiek (NEP) Toen in 1918 de steeds toenemende oppositie resulteerde in een burgeroorlog zag Lenin maar één manier om er weer bovenop te komen. In 1921 voerde hij de Nieuwe Economische Politiek (Novaja Ekonomitsjekaja Politika) in. Het doel hiervan was er voor te zorgen dat de opstanden in het land ophielden. Het plan hield in dat er een gedeelte van het Kapitalisme terug zou keren. Er zou meer ruimte zijn voor het privé-ondernemerschap, vooral in de landbouwsector, waar een productieverhoging zeer noodzakelijk was. Enkele belangrijke punten van de NEP waren: De boeren moesten nog wel een deel van hun voorraad als belasting afstaan, maar zij mochten met de rest doen wat zij wilden; Eigenaars van kleine bedrijven kregen hun bedrijf terug. De regering hield alleen de banken, krachtcentrales en zeer grote industrieën in eigen handen en bijna alle binnenlandse handel kwam weer in de handen van particulieren (de handel met het buitenland bleef in de handen van de staat). Gelijktijdig met de invoering van de NEP werd er besloten dat eenheid vereist was, groepsvorming in de partij werd verboden (dit werd democratisch centralisme genoemd). In maart 1919 werd de Komintern gesticht, het doel van deze organisatie was het voorbereiden van de communistische revolutie in andere landen. In theorie was het een onafhankelijke organisatie, maar in de praktijk had de communistische partij grote invloed op de organisatie.
Lenin's einde Vanaf 1921 werd de gezondheid van Lenin steeds slechter, hij herstelde van een aanslag op hem in 1918. Vanaf 1921 troffen hem telkens beroerten waarvan hij steeds weer zou herstellen, maar nooit was hij in staat om zijn taken weer te hervatten. In 1922 publiceerde hij nog het 'Politiek Testament' waarin hij vooraanstaande leiders karakteriseerde. Op 21 januari 1924 overleed Lenin op 53 jarige leeftijd aan hersensclerose. Zijn lichaam werd gebalsemd en ligt opgebaard in het Mausoleum op het Rode Plein in Moskou. De ontwikkelingen na Lenin Na de dood van Lenin ontstond er een machtsstrijd binnen de Communistische Partij van de Sovjetunie. Er ontstonden drie groepen. De radicale groep,de gematigde groep en de middengroep. De radicale groep streefde er naar om het communisme zo snel mogelijk in andere landen van de wereld in te voeren, ze vonden de NEP te kapitalistisch en wilden de boeren meer belasten voor de industrialisatie. Hun leider was Trotski. De gematigde groep geloofde niet dat er op korte termijn een communistische revolutie zou uitbreken in de rest van de wereld. Zij waren voorstander van de NEP, de boeren moesten nog meer vrijheden krijgen. Eerst moest er een goed georganiseerde landbouw komen voordat er aandacht aan de industrialisatie werd gegeven. Hun leider was Boecharin. De middengroep geloofde ook niet in een snelle wereldrevolutie van het communisme. Zij concentreerden zich voornamelijk op het 'Socialisme in één land'. Zij wilden de NEP vervangen door een ander soort plan dat er voor zou moeten zorgen dat de Sovjet Unie tegelijk machtig en socialistisch zou worden. Hun leider was Stalin. Uiteindelijk zou Stalin de macht grijpen door zich eerst met de gematigden te verbinden en daarmee de aanhang van Trotski uit te schakelen. Hierna wist hij ook nog de aanhang van de gematigden uit te schakelen. Toen Stalin in 1929 aan de macht kwam verklaarde Stalin: We liggen vijftig tot honderd jaar achter op de ontwikkelde landen. We moeten deze achterstand in tien jaren inhalen anders zullen zij ons vernietigen. De NEP werd vervangen door de vijfjarenplannen. In deze plannen werd bepaald wat de landbouw en de industrie binnen die vijf jaar moest produceren. Deze plannen moesten er voor zorgen dat de Sovjet Unie snel kon industrialiseren. Conclusie Voor mij is er toch wel het één en ander veranderd in mijn mening over Lenin. Ik had voordat ik aan het verslag begon een erg negatief beeld van Lenin. Ik ben er dankzij het verslag toch achter gekomen dat ook Lenin wel een aantal positieve kanten heeft. Hij heeft bijvoorbeeld gelijke rechten voor vrouwen in Rusland ingevoerd. Naar mijn mening was Lenin altijd een man die zijn standpunten duidelijk heeft gemaakt en er nooit van afweek. Het was waarschijnlijk moeilijk om met hem samen te werken omdat hij een duidelijke eigen mening had. Ik had voor het verslag het idee dat Lenin een zeer belangrijk persoon in de geschiedenis van vooral Rusland was. Hoewel hij veel invloed had in de tijd dat hij politiek aktief was is er toch erg weing gedaan met zijn ideeën. Een voorbeeld hiervan is de Nieuwe Economische Politiek (NEP) die Lenin in 1921 invoerde. Er werd na de dood van Lenin vrijwel niks meer mee gedaan. Stalin voerde zijn vijfjarenplannen in en gebruikte vrijwel geen ideeën van de NEP. Op langere termijn heeft het Marxisme-Leninisme ook geen erg grote rol kunnen spelen. In het begin van de jaren negentig werd het marxisme-leninisme in meerdere landen afgeschaft. Bijna alle communistische partijen over de hele wereld werden afgeschaft, er zijn enkele uitzonderingen (China, Vietnam, Cuba, Noord-Korea). Lenin wordt in Rusland nog steeds als een groot man beschouwd. Dit blijkt doordat hij nog steeds opgebaard ligt op het Rode Plein. Zijn lichaam wordt nog steeds elk jaar door miljoenen mensen bezocht. Naar mijn mening is het verslag goed verlopen. Er zijn geen problemen opgetreden zoals een gebrek aan informatie of motivatie. Bronvermelding -Encarta '98 Encyclopedie -Sprekend Verleden, bovenbouw havo/vwo deel 1 -Nieuwe kleine WP in kleur -Communisme, Politiek veelstromenland -Internet, verschillende sites