De positie van de vrouw in beide wereldoorlogen

GESCHIEDENIS: ESSAY
EEN BESCHOUWING VAN DE VERSCHILLEN EN DE OVEREENKOMSTEN TUSSEN DE POSITIES VAN VROUWEN IN BEIDE WERELDOORLOGEN
De beide oorlogen hebben veel verdriet opgeleverd, vooral op het thuisfront waar vrouwen moesten aanhoren hoe vele dierbaren sneuvelden in het oorlogsgebied. In opstand komen? Nee, daar dachten ze niet aan. Ja, misschien een groepje van tien personen maar dan het je het ook wel gehad. De overheid heeft naar mijn mening vooral in de eerste wereld oorlog op schandalige wijze misbruik gemaakt van de achtergestelde positie van de vrouw. Op alle mogelijke manieren werd hun duidelijk gemaakt dat hun morele plicht was hun mannen en hun zonen af te staan voor “goede” maar verre en gevaarlijke zaken. De vrouw werd door deze propaganda bijna gedwongen hun dierbaren af te staan. En als de overheid het niet lukte dan zorgde de sociale druk er wel voor dat ze hun dierbaren afstonden, want vooral vrouwen die hun geliefde hadden verloren namen het de “thuisblijvers” en pacifisten steeds kwalijker dat zij geen offers voor de goede zaak wilden brengen. Dit kwam allemaal door de overheid, die geen rekening hield met de gevoelens van vrouw. De vrouw nam in beide oorlogen de rol van de man als het ware over. Nu was de vrouw toch nog ergens goed voor, dacht de overheid natuurlijk! In de eerste wereldoorlog beschouwde de overheid “de vechters”, de mannen dus, als helden en de bleef de vrouw maar beschouwen als minderwaardige mensen terwijl de overheid niet zonder kon! Eigenlijk waren de vrouwen gewoon de helden want zij hebben hun dierbaren afgestaan, zij waren diegene die de wapens aanleverden en tegelijkertijd het overgebleven gezin verzorgde, zij zijn zo dapper geweest om het werk van hun mannen over te nemen. De overheid was gewoon een grote bedrieger! Want er werd algemeen aangenomen dat het werk van vrouwen, die het werk van hun man over hadden genomen, van mindere kwaliteit was. De verdiensten waren daarom ook vele malen lager. Tja, de overheid kon zo mooi al het bezuinigde geld in de oorlogsindustrie steken. De vrouw was in de eerste wereldoorlog op vele gebieden werkzaam behalve in het oorlogsgebied. Het was in die tijd onmogelijk om aan het gevecht deel te nemen, de vrouw werd er niet sterk genoeg voor geacht. Dit is nou een voorbeeld van pure discriminatie! In de tweede wereldoorlog kwam daar verandering in, in de tweede wereldoorlog was de positie van de vrouw al een stuk verbeterd. De vrouwen mochten nu zwaardere arbeid verrichten zoals werken op het land en piloot bij het leger. In beide oorlogen heerste er schaarste, maar dit was niet dezelfde schaarste. In de eerste wereldoorlog werd er opgeroepen (natuurlijk weer in de vorm van propaganda) zo matig te leven en zo weinig mogelijk over de balk te smijten. Er moest natuurlijk zoveel mogelijk energie gaan zitten in de produktie van wapens en het voedsel moest worden geschonken naar “de helden”, de vechters die het o zo moeilijk hadden. Dit was natuurlijk weer zo’n “sneaky” streek van de overheid om hun oorlog zo voorspoedig te laten verlopen. Eerst had de overheid de vrouwen al beroofd van hun dierbaren en nu moesten ze ook nog in armoede gaan leven, sorry hoor maar wat de overheid de vrouwen heeft aangedaan in de eerste wereldoorlog is echt te gek voor woorden! In de tweede oorlog veranderde de zaak, er was nu ook wel schaarste maar dit had een hele andere oorzaak. Groot Brittanië raakte in die tijd geïsoleerd dat betekende dat het land zelf voor z’n voedsel moest zorgen. De Britse overheid probeerde het voedsel zo eerlijk mogelijk te verdelen (wat overigens niet lukte, maar dat is bijzaak). Dit was al een teken van een vooruitgang van de positie van de vrouw. De overheid ging de vrouw dus eindelijk serieus nemen. Dat werd ook wel een keer tijd… In de beide oorlogen zorgde de overheid er dus met veel propaganda wel voor dat de vrouwen niet in opstand kwamen. Maar de propaganda wekte meestal een verkeerd gevoel bij de vrouwen op, ze gingen zich verplicht voelen om naar de overheid te luisteren. Dat vond ik nou echt een lage streek van de overheid. Ze wisten dat de positie van de vrouw enorm laag was t.o.v. de positie van de man, maar om hem op zo’n manier te misbruiken vind ik wel heel laf. Ik vind niet dat oorlog voeren nutteloos is, maar als je een leger op wilt bouwen, kan dat ook op vele andere manieren. Je kan op z’n minst rekening houden met de gevoelens van de vrouw, wat de overheid met name in de eerste wereldoorlog niet deed. In de tweede wereld oorlog begon de overheid de vrouw eindelijk serieus te nemen en trof zelfs maatregelen ter bescherming van vrouw en kind. De beide oorlogen hadden veel trieste kanten maar er was naar mijn mening dus toch nog één positief punt: De positie van de vrouw is er sterk door verbeterd, dit kun je gewoon niet ontkennen, hoe gruwelijk de oorlog ook voor hen was.