Verzoeking van de heilige Anthonius, Salvador Dali

Algemene gegevens Maker: Salvador Dali
Titel: De verzoeking van de heilige Antonius
Datering: het is gemaakt in 1946
Plaats waar het zich bevindt: Het koninklijke museum voor schone kunsten in Brussel. Afmeting: 89.7 cm bij 119.5 cm
Materialen: olieverf op doek
Techniek: volgens mij is dit met een penseel gemaakt Beeldaspecten: Op de voorgrond zie je een naakte man. Hij is en heilige. Dat is te zien aan zijn aureool. Die heilige heeft een kruis in zijn hand. Hij heft dat kruis in een afwerend gebaar op naar de wezens die op hem afkomen: een paard en vijf olifanten op lange, dunne poten. Die poten lijken op de poten van een insect. Het paard heeft druipende hoeven, is wild en steigert. Daarachter volgen de vijf olifanten. Die dragen allemaal iets op hun rug. De eerste een toren waarop een naakte vrouw staat. De tweede een soort piramide met glazen rondjes, dan twee die samen iets dragen. Ik kan niet zien wat dat is. Op de achtergrond loopt de laatste olifant. Die draagt een toren op zijn rug. Bij de derde olifant staan een aantal mensen op de grond. Ook staat er rechts boven op het schilderij een kasteel op een wolk. De figuren zijn in een bijna rechte lijn gerangschikt: van links onder naar de horizon. Dichter bij de horizon zijn ze kleiner. De olifant achter op het schilderij is ongeveer even groot als de man op de voorgrond. Hierdoor treedt dieptewerking op. Ook door het vervagen en in elkaar over laten lopen van de kleuren dicht bij de horizon creëert Dali diepte. Het licht komt van rechtsboven en een beetje van voren, het is echter niet erg fel. Dat zie je omdat de schaduwen niet erg duidelijk zijn. Inhoud: Dit schilderij gaat over de verzoeking van de heilige Antonius. Dat wordt duidelijk uit de titel. De heilige Antonius was een kerkleraar. Hij werd later franciscaan en was een begaafd prediker. Hij geldt als patroon, dat is een soort beschermheilige, voor verloren zaken en verdrong als volksheilige grotendeels de verering voor Antonius Abt. Die leefde van 251 tot 356. De volledige naam van de heilige Antonius is Antonius van Padua

Dali maakte altijd surrealistische schilderijen. Op veel van die schilderijen gebruikte hij zijn vrouw als voorbeeld, volgens mij is dat ook op dit schilderij het geval. De naakte vrouw op de rug van de eerste olifant is volgens mij zijn vrouw: Gala. Functie: Dit schilderij heeft volgens mij een godsdienstige achtergrond, maar dat is niet de reden dat het gemaakt is denk ik. In de middeleeuwen was dat wel gebruikelijk, maar in de tijd dat dit schilderij is gemaakt niet meer volgens mij. Het schilderij is in Amerika gemaakt, want daar werkte Salvador Dali toen. Ik weet niet of het oorspronkelijk voor een andere plek was bedoeld, maar als dat zo was zal het daar volgens mij wel dezelfde functie hebben gehad: als sierobject. Beoordeling: Door de zachte kleuren straalt dit schilderij rust uit, dit wordt echter voor een deel tenietgedaan door de afbeeldingen die erop staan, zoals het paard op de voorgrond. Door de kleuren en materialen komen de figuren goed naar voren. Wie was Salvador Dali?: Salvador Dali leefde van 1904 tot 1989. Hij werd geboren en stierf in een plaatsje in Spanje genaamd Figueras/Catalonie. Hij studeerde in Madrid en Barcelona. Aanvankelijk richtte hij zich op het kubisme al snel richtte hij zich op het futurisme* en de pittura metafisica**. Hij werd ingevoerd in de kring van de surrealisten en in 1929 maakte hij zijn eerste surrealistische schilderij: "Bloed is zoeter dan honing". In veel van zijn werken vervult zijn vrouw Gala een sleutelrol. Tot zijn bekendste werken behoren "Het voortbestaan van de herinnering" uit 1931 en "Brandende giraffe" uit 1935. * futurisme In 1909 in Italië ontstane stroming, wier vertegenwoordigers de moderne maatschappij en haar technische vooruitgang en snelheidsroes verheerlijkten en vernietiging van alle traditie eisten. Grondlegend geschrift was het "Futuristisch Manifest" van de dichter F. T. Marinetti. (1909) Een op de moderne tijd toegesneden voorstellingswijze moest het dynamische samenspel van snelheid, bedwelming en visioen(d.w.z. de gelijktijdigheid van verschillende ervaringswerelden) kunnen uiten. In de schilderkunst leidde dit via divisionisme en kubistische abstractie tot een vorm die d.m.v. in elkaar grijpende, de ruimte verdelende stralen (krachtlijnen)of golvende krachtvelden de dynamiek en beweging tot uitdrukking bracht. Ook in de beeldhouwkunst streefde men naar de simultane voorstelling van verschillende bewegingsfasen met inbegrip van ruimte. ** Pittura Metafisica: Een in 1917 door de Italiaanse kunstenaars C. Carra en G. de Chirico gevormd begrip voor een rond 1913 door de Chirico ontwikkelde schilderstijl, die vanaf 1918 ook door G. Moandi vertegenwoordigd werd. Hun voorbeelden waren de zogenaamde Italiaanse renaissance en de dromerig-melancholische beeldvisie van A. Bocklin en M. Klinger. Intellectueel werden ze geïnspireerd door de filosofie van Nietzsche. Kastachtige, uitgestorven pleinen met een extreem diepteperspectief en met sterken licht- en schaduweffecten vormden het voornaamste motief van deze schilders. Ledenpoppen en vreemde combinaties van dingen waarin elke beweging in ruimte en in tijd tot stilstand scheen te zijn gekomen. De Pittura Metafisica was tot 1919 een van de belangrijkste stromen in de Europese schilderkunst. Met als streven het wezen van de dingen zichtbaar te maken.