Echte mannen

ECHTE MANNEN
Algemene informatie Op donderdag 15 maart ben ik met twee klasgenoten naar de voorstelling van de Echte Mannen geweest. De voorstelling vond plaats in het Chassé Theater in Breda in de ABN AMRO zaal. De ABN AMRO zaal is een kleine zaal en er is plaats voor 192 personen. Het speelvlak is 8 x 8 meter. Ik zat ongeveer bij het witte rondje, de zevende rij en stoel 3. Toen ik het kaartje thuis gestuurd kreeg, dacht ik dat we dicht bij het podium zouden zitten, omdat we in de zevende rij zaten. Maar dit bleek dus niet zo. Het Chassé Theater is een modern gebouw met 3 zalen: de Holland Casino zaal (grote zaal), de AKD Prinsen van Wijmen Zaal (midden zaal) en de ABN AMRO zaal (kleine zaal). Op het podium stonden twee muren met deuren. De één in het midden en de ander rechts. De muur in het midden was de muur van een wachtkamer en de andere muur was de scheiding tussen de gang en de slaapkamer van het ziekenhuis. Verder stonden in de wachtkamer twee bankjes en een fles met water. Doordat het podium klein was liepen de toneelspelers door onzichtbare muren. De twee toneelspelers hadden verschillende rolletjes. Bruun Kuijt speelde Wouter en de vrouw van Sjaak. Rik Hoogendorp speelde Sjaak, vrouw van Wouter, de Dood en de doctor. Verder speelde Bruun en Rik allebei de cliniclowns. Hiermee begon ook de voorstelling. Hier rechts zie je van links naar rechts Bruun Kuijt, Rik Hoogendorp en Jurri’s Rood. Titel: Echte Mannen met Het Rookkwartier
Belangrijkste acteurs: Bruun Kuijt, Rik Hoogendoorn Regisseur: Jurri’n Rood Theater + datum van de voorstelling: Chassé Theater, 15 maart 2001 Genre: Toneel Land: Nederland Jaartal: 2001 Plot In het enige kamertje van een ziekenhuis waar mag worden gerookt, ontmoeten twee mannen elkaar. Het zijn twee vaders; vaders van een kind met kanker. Tijdens het roken leren ze elkaar kennen door gesprekken. Het zijn twee verschillende type vaders. De ene vader, Sjaak, is militair en is erg kalm. Zijn dochter ligt al langer in het ziekenhuis en weet dus hoe het voelt om in het ziekenhuis te zijn. De andere, Wouter, is erg gestresst doordat hij wordt opgejaagd door zijn vrouw. Het zoontje van Wouter, Tommy, ligt pas in het ziekenhuis. Hij heeft een soort kanker die ook voor de doctoren geheel nieuw is. Hij moet van zijn vrouw uitzoeken hoe die ziekte genezen kan worden. Op het laatst Verder komt er ook nog een man in voor die boekjes uitleent aan Wouter. Hij moet die boekjes lezen, maar raakt ze kwijt. Als hij ze niet las, kreeg hij een boete. De man in de regenjas maakt hem helemaal gek. Het bleek de Dood te zijn. In het ziekenhuis is ook nog een doctor aanwezig die totaal geen medelijden heeft. Verder waren er ook nog twee cliniclowns die de kinderen alleen maar problemen bezorgden, zoals het slangetje van het infuus per ongeluk doorknippen en kinderen aan het huilen maken. Motief Ik denk dat de film niet alleen uit commerciële oogpunten is gemaakt, maar dat het ook een bepaald doel heeft. Ze willen natuurlijk wel geld met de voorstelling verdienen, maar dat is niet het belangrijkste doel. Ik denk dat ze willen laten zien hoe het is om een kind te hebben dat kanker heeft. Verder zie je dat de ouders dag en nacht in het ziekenhuis zitten om hun kind langzaam achteruit te zien gaan, en om te voelen hoe is om te leven in grote onzekerheid. Veel mensen kunnen zich deze situatie niet voorstellen omdat ze gezonde kinderen hebben, maar er zijn genoeg ouders waarvan het kind een ernstige ziekte heeft die ook nog eens moeilijk te behandelen is. Maar door de voorstelling wordt je je meer bewust van zo'n situatie, het is dus de bedoeling van de schrijver het publiek mee te nemen in het verhaal. Maar toch is de voorstelling ook voor vermaak bedoelt, een serieus onderwerp zoals kanker werd door de acteurs namelijk nogal eens afgewisseld met soms kwetsende sarcastische teksten, zoals een keer met de cliniclowns. Zij zongen een lied over de dood in de zaal waar de kinderen met kanker lagen.
Plaats en tijd Het verhaal speelt zich af in een wachtkamer en in een gang van een ziekenhuis. Ze hebben deze plaats gekozen, omdat de kinderen van de twee gezinnen kanker hebben. In de wachtkamer kunnen de vaders tot rust komen en gesprekken met elkaar volgen. Hierdoor leren ze elkaar beter kennen en kunnen ze elkaar steunen. In de gang voor de slaapkamer zitten of staan de vrouwen. De vrouw van Wouter is erg gestresst en moet niks hebben van de vrouw van Sjaak. De tijd waar het verhaal zich afspeelt is tegenwoordige tijd. Ik denk dat ze deze tijd gekozen hebben, omdat de problemen die in het verhaal voorkomen typisch van deze tijd zijn. Kinderen met kanker en hulpeloze ouders die gek worden in het ziekenhuis doordat hun kind niet genezen kan worden. Personages Wouter is een wetenschapper en vader van Tommy. Hij probeert kalm te blijven onder de gedachte dat zijn zoontje een ernstige ziekte heeft. In plaats van dat draait hij echter helemaal door, want hij wordt opgejaagd door zijn vrouw en de Dood bedreigd hem. Samen met Sjaak zit hij in het kamertje van het ziekenhuis waar je mag roken. Sjaak stelt hem gerust en geeft goede raad. De vrouw van Wouter maakt zich zeer druk over de gehele situatie. Haar relatie met Wouter verslechterd dan ook erg omdat de twee een andere mening krijgen over Wouters situatie. Ze wil dat Wouter uit gaat zoeken welk soort kanker het is en hoe het te genezen is. Sjaak is de vader van Janette Zij ligt samen met Tommy op de kamer. Sjaak is beroepsmilitair en komt over als en simpele vent. Hij krijgt een sterke band met Wouter doordat ze samen dagen rokend doorblijven in het kamertje waarvoor dit bestemd is. Hij is erg behulpzaam. De relatie met zijn vrouw is niet altijd even goed maar ondanks alles houden ze veel van elkaar. Sjaak denkt meer aan seks dan aan zijn dochtertje. De vrouw van Sjaak is een zorgzaam iemand. Ze is ook een zeer emotionele vrouw, maar ze kan die emoties niet kwijt doordat Sjaak geen aandacht aan haar besteed. Ik voelde me het meest aangetrokken tot Wouter. Hij is de hoofdrolspeler van het verhaal en van hem kom je dus het meest te weten. Wouter wordt zo goed gespeeld door Bruun Kuijt dat je je helemaal gaat inleven in zijn rol. Mijn mening Ik verwachtte dat het ging over een rookkwartier, een plaats waar gerookt mag worden, omdat dit de titel van de voorstelling was. Ook verwachtte ik dat het ergens in een ziekenhuis was, want op de flyer zie je Kuijt en Hoogendorp afgebeeld met slangetjes enzo. Ik vond de voorstelling leuk, want er zat van alles in zoals humor, verdriet enz. Verder vond ik het knap dat Kuijt en Hoogendorp op een heel klein speelvlak kunnen spelen. Verder vond ik het knap dat ze met tweeën zes verschillende rollen konden spelen. Ik was dus heel tevreden over deze voorstelling. Plezier 1
Verveling 5
Verwondering 3
Eenzaamheid 5
Medelijden 2
Bewondering 1
Ik had erg veel plezier in de voorstelling. Dit komt doordat de acteurs het verhaal goed overbrachten. Verder kwam er humor in voor, wat ik erg leuk vond. Verveling had ik niet, omdat de acteurs heel veel deden. Er zat dus veel actie in het spel. Met z’n tweeën hadden ze zes verschillende rollen, waardoor de acteurs iedere keer snel iets aan hun uiterlijk moesten doen, zoals een pruik opzetten, een lange jas aantrekken, een clowns neus opzetten enz. Het moment van verwondering was toen ik hoorde dat het zoontje van Wouter helemaal geen kanker had, maar een bacterie die juist kanker bestreed. Eenzaamheid heb ik niet gehad. Ik had af en toe medelijden met Wouter, omdat hij opgejaagd werd door zijn vrouw en omdat de Dood hem bedreigde. Hij was dus eigenlijk de zondebok. Ik had erg veel bewondering voor de twee acteurs, omdat ze op een klein speelvlak en met zes verschillende rollen het verhaal toch nog duidelijk kunnen overbrengen. Ik vond het een leuke en goede voorstelling, omdat er veel humor en actie inzat. Ik vond het een goede voorstelling, omdat de twee acteurs het verhaal goed konden overbrengen ondanks het kleine speelvlak en de verschillende rollen. Ik zou meer van dit gezelschap willen zien, omdat ze heel goed kunnen acteren. Ze kunnen een verhaal heel goed overbrengen met verschillende emoties. De ene keer humoristische teksten en de andere keer verdriet. Ik vond ook het onderwerp van de voorstelling wel goed, want ouders met een kind met kanker komt veel voor, maar je weet niet zo goed wat die ouders allemaal meemaken. Kuijt en Hoogendorp deden dit wel in hun voorstelling. Het is niet de eerste keer dat ik naar deze vorm van kunst ben geweest. Mijn houding ten opzichte van deze vorm van kunst is door deze culturele activiteit niet veranderd, omdat ik toneel nog steeds blijf zien als toneel. Indrukwekkende scène De scène die de meeste indruk op mij heeft gemaakt, is de scène wanneer de cliniclowns bij de slaapkamer van Janette en Tommy een liedje gaan zingen over de dood. Ik vond dit erg hard. Deze scène sprak mij aan, omdat ik dit de grappigste scène uit het verhaal vond. Ik vond het natuurlijk wel erg voor de kinderen, want ze kanker hebben en de cliniclowns dan gaan zingen over de dood terwijl ze juist de kinderen moeten vermaken.