Station Z
Station Z was gebouwd als vernietigingscentrum voor de gevangenen van het kamp Sachsenhausen. Het vernietigingscentrum werd gebruikt, tegen alle internationale wetten in, om zo snel en goedkoop mogelijk gevangenen te doden.
In Station Z had men drie vaste methodes voor mensenvernietiging:
- de nekschotmethode
- de gaskamer
- de executiegracht
De nekschotmethode was het meest geliefd bij de SS-mannen. De persoon die moest sterven kwam in een kamer waar een paar SS-mannen zich hadden verkleed als artsen. De lichamen met kunsttanden kregen een speciaal kenteken van een van de SS-mannen want die tanden moesten naar een andere plek zodat ze o.a. weer herbruikt konden worden. In de executiekamer was een tafel met allemaal medische instrumenten en een meettoestel. De man moest onder het meettoestel gaan staan om zich zogenaamd te laten meten en daar werd hij in zijn nek geschoten door een geluiddempend pistool. Het lijk werd weggesleept naar de lichamenhal, het bloed werd weggespoeld en de volgende patiënt kan binnenkomen om 'onderzocht' te worden. De herkenningspunten in station z aan de executies: De afvoerbuizen in het midden voor het bloed van de gevangenen en de brandslang waarmee de vlekken van de vorige patiënt werden weggespoeld. Het doden van een mens duurde 60 tot 90 seconde. Na een paar uur slachten waren de SS-mannen allemaal dronken. De gaskamer werd minder vaak gebruikt, alleen bij het uitmoorden van grote groepen mensen werd de gaskamer een optie. De gevangenen werd verteld dat ze gingen douchen, ze moesten zich allemaal uitkleden en in de doucheruimte gaan staan, dan ging de deur op slot, de ventilatiebuizen dicht en de gaskraan aan. Al deze mensen stierven dan langzaam aan verstikking. In de executiegracht werd op twee manieren gedood: door geweerkogels en door de galg. De executiegracht was een dalende weg met aan het einde allemaal boomstammen om de kogels op te vangen. Daar werden gevangenen doodgeschoten door SS-mannen. Vlak voor de bomen stond een viervoudige galg, een katrol zorgde ervoor dat vier mensen tegelijk opgehangen konden worden. Onder de galg stond een blok van beton waarin de voeten van de gevangenen vastgemaakt konden worden. Dan werden de lichamen, met de strop omhaag getrokken totdat ze gewurgd waren of uitgerekt waren. Bij de SS-mannen was de nekschotmethode het meest populair. Op het eerste gezicht lijkt dit onlogisch want de gaskamer heeft voor de SS-mannen meer voordelen dan de nekschotmethode: meer mensen tegelijk, omdat ze stikken heb je niet zo'n bloedtroep. Maarzij hielden er nou eenmaal van om gevangenen te 'pesten', ook was deze methode persoonlijker. De SS-mannen zagen dit als een dronken verkleedpartij. Toen we bij Station Z kwamen in Sachsenhausen stond er alleen een monument, de rest is na de oorlog vernietigd.
De nekschotmethode was het meest geliefd bij de SS-mannen. De persoon die moest sterven kwam in een kamer waar een paar SS-mannen zich hadden verkleed als artsen. De lichamen met kunsttanden kregen een speciaal kenteken van een van de SS-mannen want die tanden moesten naar een andere plek zodat ze o.a. weer herbruikt konden worden. In de executiekamer was een tafel met allemaal medische instrumenten en een meettoestel. De man moest onder het meettoestel gaan staan om zich zogenaamd te laten meten en daar werd hij in zijn nek geschoten door een geluiddempend pistool. Het lijk werd weggesleept naar de lichamenhal, het bloed werd weggespoeld en de volgende patiënt kan binnenkomen om 'onderzocht' te worden. De herkenningspunten in station z aan de executies: De afvoerbuizen in het midden voor het bloed van de gevangenen en de brandslang waarmee de vlekken van de vorige patiënt werden weggespoeld. Het doden van een mens duurde 60 tot 90 seconde. Na een paar uur slachten waren de SS-mannen allemaal dronken. De gaskamer werd minder vaak gebruikt, alleen bij het uitmoorden van grote groepen mensen werd de gaskamer een optie. De gevangenen werd verteld dat ze gingen douchen, ze moesten zich allemaal uitkleden en in de doucheruimte gaan staan, dan ging de deur op slot, de ventilatiebuizen dicht en de gaskraan aan. Al deze mensen stierven dan langzaam aan verstikking. In de executiegracht werd op twee manieren gedood: door geweerkogels en door de galg. De executiegracht was een dalende weg met aan het einde allemaal boomstammen om de kogels op te vangen. Daar werden gevangenen doodgeschoten door SS-mannen. Vlak voor de bomen stond een viervoudige galg, een katrol zorgde ervoor dat vier mensen tegelijk opgehangen konden worden. Onder de galg stond een blok van beton waarin de voeten van de gevangenen vastgemaakt konden worden. Dan werden de lichamen, met de strop omhaag getrokken totdat ze gewurgd waren of uitgerekt waren. Bij de SS-mannen was de nekschotmethode het meest populair. Op het eerste gezicht lijkt dit onlogisch want de gaskamer heeft voor de SS-mannen meer voordelen dan de nekschotmethode: meer mensen tegelijk, omdat ze stikken heb je niet zo'n bloedtroep. Maarzij hielden er nou eenmaal van om gevangenen te 'pesten', ook was deze methode persoonlijker. De SS-mannen zagen dit als een dronken verkleedpartij. Toen we bij Station Z kwamen in Sachsenhausen stond er alleen een monument, de rest is na de oorlog vernietigd.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden