Het tegengestelde van de waarheid is ook de waarheid??

Het tegengestelde van warm is koud. Het tegengestelde van nat is droog. En het tegengestelde van lang is kort. Het tegengestelde van de waarheid kan dus per definitie nooit de waarheid zijn. Al wil ik best aannemen dat er verschillende types van onwaarheden zijn en ben ik ervan overtuigd dat elke leugen in eigen tijdsbestek moet be- en veroordeeld worden. Het vertellen van leugens is weliswaar dermate ingebet in ons dagdagelijks bestaan, dat de waarheid nog amper kan herkend worden. In eerste instantie omdat leugens zelden alleen staan. Een “verstandige” leugenaar weet immers als geen ander dat leugens moeilijker te achterhalen vallen als ze goed omringd zijn door andere onwaarheden. Het pleit de leugenaar niet vrij maar het leven is niet simpel, het is een onophoudelijke keten van eisen en eigen verlangens . Eisen die de wereld rondom jezelf stellen en een quasi eindeloos verlangen naar meer, naar beter, naar liefde, naar materiële zaken… Omdat deze eisen vaak te groot zijn voor onszelf, proberen we de eisers niet te ontgoochelen en doen we alsof…Maar maakt dit begrijpen van deze onwaarheden de situatie tot de echte waarheid? Neen! Een mens kan immers ver komen met een leugen, maar je kan er nooit mee terugkeren. In het kader van het Watergate- schandaal zei Nixon: ” Ik vertelde geen leugens, ik zei dingen die later niet waar bleken te zijn…” Tja, zo weet ik er nog wel 100 te bedenken. In zijn context is Nixons uitspraak natuurlijk flauwekul, maar toch is het tijdsgegeven een heel belangrijk element in de discussie rond wat waarheid is en wat niet. Als de Jehova’s getuigen bij ons aan de deur kwamen en aan mijn pa verkondigden dat de wereld in 1999 zou vergaan, was ik een meisje van 6 jaar. Ik begreep vrijwel niets van de discussie tussen mijn pa en de verkondigers, maar dat de wereld als een enorme vuurbal uiteen zou spatten maakte op mij toch wel een bijzondere indruk. Ondertussen zijn we 2004 en de wereld draait nog steeds zijn rustige gangetje. De profetische woorden bleken dus onwaarheden maar hebben de getuigen daarom destijds gelogen? Neen, ze waren dermate overtuigd van hun gelijk dat ze die boodschap ook uitdroegen. Tenslotte kunnen omstandigheden ook een rol spelen in de beoordeling van uitspraken. Het verhaal van het leugentje om bestwil dus. Een getrouwde vrouw met een stikjaloerse man komt een kwartiertje te laat thuis van haar werk omdat ze nog wat gebabbeld had met haar collega’s. Aan haar man vertelt ze dat de trein vertraging had. De harde beoordeling leert ons dat deze vrouw liegt. Maar de vraag waarom maakt de beoordeling zachter. Ze liegt uit liefde, omdat ze rekening houdt met de zwakheid van haar man. Maar maakt dat deze leugen tot een waarheid? Neen, absoluut niet. In objectieve beoordelingen kan het tegengestelde van de waarheid dus nooit de waarheid zijn. En voor wie er anders over denkt: sweet dreams! Want dromen zijn immers groen. Of toch niet..? Wie weet wordt ooit wel wetenschappelijk bewezen dat dromen paars zijn… Verdorie, dan heb ik hier zitten liegen! Denk daar maar eens over na…