Rent

Na een lange Europese tour speelden ze eindelijk hier. Ik had wel eens eerder gehoord van een musical die Rent genoemd was, maar ik stond niet echt te springen om de voorstelling te zien. Rent komt net zoals Boyband oorspronkelijk uit Engeland. Daar zijn ze dus als het ware uitgebroken. De reden waarom ik Rent heb gekozen als CKV- voorstelling is dat het allereerst een bekende musical is en ten tweede, omdat er best bekenden acteurs en actrices in meespelen; zoals Edwin Jonker uit Spangen en Tom van Landuyt uit Windkracht 10. Als voorbereiding op de voorstelling heb ik een aantal malen de folder doorgelezen en heb ik een paar keer hun website bezocht. Daar kan je best nuttige informatie vinden. Ik verwacht een zeer goede voorstelling met goed acteer- en zangwerk. Ook verwacht ik van de talenten een zeer goede prestatie die zij hier neer zullen zetten. Op 19 april om 20.10 uur komen de spelers het podium op. Het decor bestaat uit heel veel elementen; tafels, stoelen, matrassen, tv’s enz. Dit moet de achterbuurt van New York City voorstellen. Er staan 8 hoofdrolspelers op het toneel en nog eens 4 of 5 bijspelers. We zitten bijna vooraan op rij 5 en de sfeer in de zaal is erg gespannen. De helft van de zaal blijft leeg en er zijn een tiental leerlingen van St. Ursula. Een verklaring hiervoor is dat Rent de dag ervoor ook al een voorstelling had gegeven in de Oranjerie. Ik vond het verhaal achter de voorstelling goed uitgebeeld. Er werd grotendeels meer gezongen dan gesproken. Ook werd er de hele voorstelling lang gefilmd door Mark, één van de hoofdrolspelers. Dat werd weer geprojecteerd op 2 grote schermen en een tv. Dat was een erg groot voordeel voor het publiek dat helemaal achteraan zat. Net zoals in elke musical wel eens gebeurd kwamen er in Rent ook een aantal foutjes. Roger zijn gitaar was niet goed afgestemd en Mark, de filmfanaat, was al zeker 5 minuten aan het filmen toen hij zag dat zijn camera nog uit was. Maar gelukkig moesten de meesten lachen. De rollen werden uitstekend gespeeld. Vooral de rol van Mimi was erg lastig, maar de actrice leefde zich helemaal in de rol uit. Ook de rollen van Roger en Angel werden goed gespeeld, omdat ze beiden vervangers waren voor de echte acteurs. Tino Bos speelde de rol van Roger en Kok-Hwa Lie kwam op voor de rol van de travestiet Angel. Op de kleding die ze droegen heb ik nauwelijks gelet. Ze hebben zich wel 1 á 2 keer omgekleed en dat is wel voldoende oor een musical. Het geluid- en lichttechiek was deze avond prima verzorgd door de 2 mannen van de crew van Rent. Er zijn geen complicaties geweest deze voorstelling. Rent is dus eerst gepromoot in het buitenland net zoals Boyband. Hierdoor hebben ze daar voor een grote doorbraak gezorgd en ze zijn Nederland nu ook aan het veroveren. Dat is zeker positief voor de spelers van de musical want hierdoor krijgen zijn een zeer goede naam. We zullen ze dan ook zeker weer terug zijn op tv of in andere musicals. Ook is er sinds kort de cd te koop van Rent die je onder andere in he Nederlands als in het Engels kan kopen. Het doel van Rent is denk ik dat men zo een beter beeld wil geven van de werklozen, drugsklanten, homofielen, travestieten, Aids-patiënten enz. Dus in het kort; een beter beeld voor de achterbuurt in New York City. Het verhaal is ook goed uitgebeeld en de spelers kwamen echt in hun eigen rol op. Dan nu het verhaal in het kort. Het verhaal speelt zich af in de East Village van New York en de hoofdrolspelers lijden aan AIDS. Rent gaat over het armoedige bestaan van kunstenaars, muzikanten, verslaafden en andere mensen die leven aan de onderkant van de samenleving in de Lower East Side van New York City. Allen leven met de gedachte dat de enige dag die telt, vandaag is. In New York aan het begin van de jaren negentig wordt een groep jongeren gevolgd in hun strijd tegen de gevestigde orde. De musical volgt de hoofdrolspelers op een aantal feestdagen: kerstavond, oudejaarsavond, Valentijnsdag, Pasen, Halloween en tenslotte weer kerstavond. Mark Cohen, een film- en videoartiest woont samen met Roger Davis, een muzikant. Roger is seropositief en Mimi heeft AIDS. Beiden zijn bang voor de liefde en het leven. Rond hun liefdesverhaal worden jongeren geportretteerd in hun strijd tegen de gevestigde orde: Maureen Johnson, de ex-vriendin van Mark en tegenwoordige vriendin van de pro-deo advocate Joanne Jefferson, Tom Collins, een seropositieve computerfanaat, die na een tijd te zijn weggeweest, terugkeert naar New York. Maar ook Angel Shunard, een straatdrummende seropositieve travestiet en Benjamin Coffin III, pas getrouwd met de rijke Allison en de eigenaar van het gebouw waar Mark en Roger wonen. Zij staan voor een generatie die een droom volgt in tijden dat de dood niet ver van hun bed is. Mark is een grote filmfanaat en filmt alles in het gebouw waar de daklozen wonen. Zijn grote wens is zelf een film uit te brengen. Mimi krijgt een relatie met de zwerver Roger. Tom Collins krijgt een relatie met de travestiet Angel. Alles lijkt goed te gaan totdat hun vroegere vriend Benny (Benjamin) opdracht heeft gekregen het gebouw leeg te ruimen. Hierdoor ontstaan er veel problemen. Na een lange, moeilijke tijd overlijdt Angel aan Aids. Iedereen treurt om zijn dood. Maureen krijgt wat met Joanne, maar dat duurt niet lang. Mimi en Roger komen van elkaar te weten dat ze allebei seropositief zijn en gaan uit elkaar. Hun grootste wens is geen problemen en samen een café te openen in Santa Fé. Roger gaat weg om een lied te maken voor Mimi. Maar Mimi vertrekt samen met haar ex- vriend Benny. Vriendinnen treffen Mimi halfdood in het park aan. Roger probeert haar op te beuren om zijn lied te zingen, maar na enige tijd sluit Mimi haar ogen en sterft in zijn armen. Mijn eigen mening over de musical Rent is matig. Allereerst was het verhaal helemaal niet te volgen. Er was veel verwarring en je moest vaak naar je folder grijpen om het verhaal enigszins te volgen. Ten tweede waren de teksten van de liedjes niet echt te verstaan. Ook leek het decor nergens op. Een tafel moest een brug uitbeelden in New York. Maar wat toch echt de doorslag gaf was dat de voorstelling maar liefst 3 uur duurde!! Dat was te lang. Zo lang dat na enige tijd al enkele mensen de zaal verlieten en naar huis gingen. Het verhaal was veel te langdradig en 10 minuten voor het einde werd alles opgehoopt en afgerond. Ook waren er teveel spelers tegelijk op het podium. Naast de 8 hoofdrolspelers speelden er ook nog een 4 á 5 bijspelers mee. Ze hadden geen tekst en zongen alleen refreinen mee. Dat was ook best verwarrend. Ik heb ook een paar positieve dingen te vertellen over deze voorstelling. Het live zingen was een pluspunt en de spelers die moesten invallen verdienen een pluimpje. Ook was het filmen tijdens de voorstelling erg leuk, al was het niet origineel meer voor mij, want Boyband filmde ook tijdens de voorstelling. Wat ook leuk was dat er een speler het publiek in kwam en mensen vroegen om een koe na te doen. Dat was wel leuk. Maar ik zou Rent zeker niet nog een keer willen zien.