Inleiding…
Ik heb de voorstelling op 15 maart 2004 om 20.00 gezien in het Theater aan de Parade. Het leek mij wel leuk om naar een cabaret te gaan, dus wilde ik naar Najib Amhali omdat ik hem de beste cabaretier vind, maar zijn voorstelling was uitverkocht. Dus keek in de seizoensgids van Theater aan de Parade en zag ik dat Jorgen Raymann een voorstelling zou geven met als titel; ‘Slaaf of niet verslaafd’. Jorgen heeft ook een eigen programma op televisie ‘Raymann is laat’genaamd en daar zie ik ook dat hij een heel goede cabaretier is, hij kan goed improviseren, en dus ging ik er naar toe. Dus ik verwachtte ook dat het heel leuk zou zijn. Ik las een stukje over zijn optreden in de seizoensgids ter voorbereiding.
Ervaring…
Hij zong tussendoor in het Surinaams en dat vond ik wel mooi om te horen. Toen hij deed alsof hij in het bootje op het water dobberde, schoot ik in de lach, of toen hij een Marokkaan nadeed met een grof accent. Ik het echt genoten van deze cabaretvoorstelling en super veel gelachen, ik kon me ook in zijn grappen inleven omdat je dat vaak in je eigen leven meemaakt en ik was denk ik niet de enige.
Kijkwijzer…
Het gezelschap: Jorgen Raymann, Jeffrey Spalburg en Felix Rooy
Concept:Jorgen Raymann, Jeffrey Spalburg en Felix Rooy
Acteur: Jorgen Raymann
Jorgen Raymann is een moksi, dat is een mengelmoes van verschillende culturen. Hij heeft verschillende voorouderen uit verschillende culturen, voorouderen worden winti's genoemd. Zijn winti's zijn Hindoestaans, Afrikaans, Nederlands en Indiaans. Het is het jaar 2020, Europa is een fort geworden, het is ontoegankelijk voor mensen met een ander cultuur of huidskleur, ook al ben je in Europa geboren. Zelfs Jorgen Raymann, ooit een bekende cabartier in 2002 in Nederland krijgt geen toegang in het fort Europa. Hij heeft in de tussentijd in Suriname gewoond. Tussen 2002 en 2020 heeft Nederland andere regels gekregen. De winti's van Jorgen Raymann hebben vaak een conflict met elkaar. Want de Afrikanen waren ooit slaven van de Europeanen. De Hindoestanen en Indianen werden uitgebuit door beiden. Een tante van Jorgen heeft speciale gaven en is zieneres zij laat Jorgen toch naar Europa gaan, omdat daar zijn fortuin ligt. Hij gaat door een grote omweg weer naar Europa, via Marokko, Egypte en Rusland. In zijn reizen maakt hij veel mee en zijn winti's helpen hem. Eenmaal in Nederland aangekomen, krijgt hij een glansrol als politicus, en wordt hij weer beroemd. Hij voert het multipaspoort in. Maar door bepaalde schandalen is zijn rol als politicus ten einde gekomen. Hiermee wil hij dus iets zeggen en dat is dat hij de slavernij wil bekritiseren en de harde kern van een multiculturele samenleving. De thema hierbij is; van multicultureel tot monocultureel. De cabaretier speelt voornamelijk zichzelf en zijn vier winti’s. Ook speelt hij kleine stukjes dat hij een groep Marokkanen in Marokko heeft ontmoet en later in Italië, de douane van Nederland, de smokkelaars in Marokko en de politie in Italië. Jorgen betrok het publiek ook erbij, als iemand wat zei dan reageerde hij er ook meteen op. Er was als decor een groot zwart gordijn, op die gordijn boven in het midden stond er een groot tv scherm, in het midden achter waren er twee muziekspelers met een paar instrumenten; een drumstel, een keyboard en geluidsversterkers. De belichting was normaal totdat er iets spannends ging gebeuren dan was het licht alleen op hem gericht. Er waren bepaalde attributen zoals; het gebruik van versterkers, het drumstel, triangel en het keyboard. De tekst, de persoonlijkheden van de cabaretier én de muziek boeide mij, want de tekst was belangrijk het ging over slavernij en door het te uiten moest het door bepaalde persoonlijkheden en de muziek speelde daarbij een grote rol. Recensie… Ik ben het wel eens met deze recensie, er wordt gezegd dat Jorgen Raymann plannen heeft die afwijken van het normale en hij is lachwekkend. Dat vind ik ook want soms doet hij een beetje gek en hij ís ook lachwekkend. Ik raad het iemand anders echt wel aan, want als je wil lachen dan is hij de juiste persoon om je te laten lachen! (recensie z.o.z) Extra… Er zijn geen versies van ditzelfde werk maar het bestond al in een andere kunstvorm, het programma ‘Raymann is laat’. Daar speelt hij ook bepaalde persoonlijkheden en laat je ook flink lachen!!
Concept:Jorgen Raymann, Jeffrey Spalburg en Felix Rooy
Acteur: Jorgen Raymann
Jorgen Raymann is een moksi, dat is een mengelmoes van verschillende culturen. Hij heeft verschillende voorouderen uit verschillende culturen, voorouderen worden winti's genoemd. Zijn winti's zijn Hindoestaans, Afrikaans, Nederlands en Indiaans. Het is het jaar 2020, Europa is een fort geworden, het is ontoegankelijk voor mensen met een ander cultuur of huidskleur, ook al ben je in Europa geboren. Zelfs Jorgen Raymann, ooit een bekende cabartier in 2002 in Nederland krijgt geen toegang in het fort Europa. Hij heeft in de tussentijd in Suriname gewoond. Tussen 2002 en 2020 heeft Nederland andere regels gekregen. De winti's van Jorgen Raymann hebben vaak een conflict met elkaar. Want de Afrikanen waren ooit slaven van de Europeanen. De Hindoestanen en Indianen werden uitgebuit door beiden. Een tante van Jorgen heeft speciale gaven en is zieneres zij laat Jorgen toch naar Europa gaan, omdat daar zijn fortuin ligt. Hij gaat door een grote omweg weer naar Europa, via Marokko, Egypte en Rusland. In zijn reizen maakt hij veel mee en zijn winti's helpen hem. Eenmaal in Nederland aangekomen, krijgt hij een glansrol als politicus, en wordt hij weer beroemd. Hij voert het multipaspoort in. Maar door bepaalde schandalen is zijn rol als politicus ten einde gekomen. Hiermee wil hij dus iets zeggen en dat is dat hij de slavernij wil bekritiseren en de harde kern van een multiculturele samenleving. De thema hierbij is; van multicultureel tot monocultureel. De cabaretier speelt voornamelijk zichzelf en zijn vier winti’s. Ook speelt hij kleine stukjes dat hij een groep Marokkanen in Marokko heeft ontmoet en later in Italië, de douane van Nederland, de smokkelaars in Marokko en de politie in Italië. Jorgen betrok het publiek ook erbij, als iemand wat zei dan reageerde hij er ook meteen op. Er was als decor een groot zwart gordijn, op die gordijn boven in het midden stond er een groot tv scherm, in het midden achter waren er twee muziekspelers met een paar instrumenten; een drumstel, een keyboard en geluidsversterkers. De belichting was normaal totdat er iets spannends ging gebeuren dan was het licht alleen op hem gericht. Er waren bepaalde attributen zoals; het gebruik van versterkers, het drumstel, triangel en het keyboard. De tekst, de persoonlijkheden van de cabaretier én de muziek boeide mij, want de tekst was belangrijk het ging over slavernij en door het te uiten moest het door bepaalde persoonlijkheden en de muziek speelde daarbij een grote rol. Recensie… Ik ben het wel eens met deze recensie, er wordt gezegd dat Jorgen Raymann plannen heeft die afwijken van het normale en hij is lachwekkend. Dat vind ik ook want soms doet hij een beetje gek en hij ís ook lachwekkend. Ik raad het iemand anders echt wel aan, want als je wil lachen dan is hij de juiste persoon om je te laten lachen! (recensie z.o.z) Extra… Er zijn geen versies van ditzelfde werk maar het bestond al in een andere kunstvorm, het programma ‘Raymann is laat’. Daar speelt hij ook bepaalde persoonlijkheden en laat je ook flink lachen!!
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden